ΖΑΓΚΡΕΜΠ (Κροατία) - Με όλα τα ταλέντα που έχουμε και τους ανερχόμενους παίκτες και τα συγκλονιστικά ματς, κάποιες φορές νιώθουμε πως οι προπονητές είναι πιο παραμελημένοι και από έναν αμυντικό μέσο στο Κυριακάτικο παιχνίδι της τοπικής σας ομάδας.

Όντας ένας μεγάλος φαν των X's and O's και ακόμα μεγαλύτερος της στήλης του and an even bigger fan of Diccon Lloyd-Smeath's Champions League Insider εδώ, νιώθω πως πρέπει να αλλάξουν τον τρόπο που μιλάμε για τους προπονητές. ΟΚ, ας τους έχουμε ως αμυντικούς μέσους, αντί για έναν παίκτη που παίζει ως DM, αλλά ας τους δώσουμε τον ρόλο του Andrea Pirlo ή του Ivan Rakitic ή του Cesc Fabregas ή του Ante Palaversa. Μην ανησυχείτε, θα ακούσετε περισσότερα για εκείνον. Σύντομα.

Το θέμα είναι πως οι προπονητές μπορούν να γίνουν δημιουργικοί, παρά το γεγονός πως απλά φωνάζουν «θέλουμε δύο κοψίματα» ή «γύρνα πίσω όσο πιο γρήγορα μπορείς» ή «έχε τον έλεγχο των αμυντικών ριμπάουντ» ή «δεν είμαστε στο μπόνους, χρησιμοποίησε έξυπνα τα φάουλ», κατά τη διάρκεια των τάιμ άουτ. Καθώς βλέπω έξι παιχνίδια παράλληλα, αν κάποιος κεντρίσει το ενδιαφέρον μου αμέσως, τότε καταλαβαίνω πως κάποιος προπονητής σχεδίασε κάτι όμορφο σε ένα πινακάκι ομάδας του The point is, the coaches too can get creative, despite most of the Basketball Champions League.

Αυτό ακριβώς συνέβη με την Telenet Giants Antwerp αυτή την εβδομάδα. Σε περίπτωση που δεν έχετε παρατηρήσει προηγούμενες στήλες μου, συχνά ενθουσιάζομαι πολύ με τις λεπτομέρειες και αυτή η φάση με έκανε να πηδάω πάνω - κάτω, σαν τη φορά που οt Ante Palaversa έβαλε ένα σπουδαίο γκολ για τη Hajduk απέναντι στην Inter Zapresic στην κροατική Soccer League.

Σε γενικές γραμμές, η Antwerp έχει ωραία play-sets, γεμάτα με μικρά τρικ, όπως το κόψιμο ενός παίκτη σε έναν σκρίνερ, για τον παίκτη που του έδωσε σκριν πριν από λίγο και αυτό έχει την υπογραφή του Roel Moors. Πολλές ομάδες χρησιμοποιούν παρόμοια συστήματα με τον Brad Stevens στη σειρά με το UCLA και συχνά ο πόιντ γκαρντ πηγαίνει στην baseline, μετά δίνει ένα σκριν μακριά από την μπάλα και έρχεται στην κορυφή για να πάρει ξανά την μπάλα.

Όμως, εδώ, ο Paris Lee - και όλα τα 183 εκατοστά του - γίνεται σκρίνερ στην μπάλα και μετά έχει mismatch ο Jae'Sean Tate. Αυτό το Play δείχνει το ταλέντο της Antwerp όχι μόνο στο παρκέ, αλλά και στον πάγκο της.

Πού βρίσκεται ο Moors μεταξύ των 32 προπονητών; Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι καλύτερος από τον εντός συνόρων αντίπαλό του στην Oostende, Dario Gjergja;

Δείτε τη φάση ξανά. Ο Gjergja την ακολουθεί από την πλάγια γραμμή, αναγνωρίζει το σύστημα, λέει κάτι στον Nemanja Djurisic - πιθανότατα κάτι σαν «Nemanja, εξπέρ, πήγαινε και κόψε αυτή τη φάση σε παρακαλώ, ευχαριστώ» - και μετά ο Μαυροβούνιος φόργουορντ πηγαίνει στο σωστό σημείο για να προστατέψει τη ρακέτα.

Και αν ο Moors και ο Gjergja είναι μπροστά με την αναγέννηση του βελγικού μπάσκετ, πώς συγκρίνονται με τον Javier Juarez, τον προπονητή της μοναδικής ομάδας που έχει 11 νίκες αυτή τη σεζόν στο Basketball Champions League και έχει κάνει αυτό:

Στη στήλη μας εδώ μερικές φορές δεν χρειάζεται να χαλάσεις το μελάνι σου, για να λάβεις αναγνώριση. Μερικές φορές δεν χρειάζεται να βγάλεις φάσεις σαν τον Moors ή τον Gjergja ή τον Juarez, για να πάρεις αγάπη. Κάποιες φορές πρέπει απλά να είσαι ο προπονητής στην ίδια ομάδα για 32 χρόνια και η κυκλοφορία της μπάλας, μαζί με τις αποστάσεις των παικτών, να βγαίνουν εντελώς φυσικά. Αυτό κάνει στο επόμενο κλιπ ο Pascal Donnadieu, που ανέλαβε την Nanterre το 1987 και είναι ακόμα στο τιμόνι της. Μιλάμε για την ομάδα με το καλύτερο τρίποντο σε όλη την Ευρώπη την τελευταία τριετία. Πιθανότατα.

Ή μπορείς να εστιάσεις όλη την προσοχή σου στην αμυντική προσαρμογή της ομάδας σου, με την εξαιρετική zone-press που χρησιμοποιεί ο Μάκης Γιατράς στον Προμηθέα Πάτρας. Δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι φαντεζί στην επίθεση, απλά να σχεδιάσεις κάτι για τονr Rion Brown, που είναι μεγάλη απειλή για catch-and-shoot. Η αντίπαλη άμυνα παλεύει με εκείνον και αυτό την αφήνει ευάλωτη για το επόμενο σκριν του Προμηθέα και το σήμα κατατεθέν της ομάδας, ένα άλεϊ ουπ κάρφωμα με backdoor.

Βλέπετε, το επίπεδο των προπονητών είναι απίθανο. Μην ξεχνάτε τον Igor Milicic της Anwil ή τον Raoul Korner της Bayreuth ή τον John Patrick της Ludwigsburg ή τον Nenad Vucinic της Avellino ή τον Dusko Ivanovic της Besiktas. Όλοι τα πηγαίνουν πολύ καλά. Είναι κρίμα που επέλεξα να συμπεριλάβω μόνο 12 ονόματα στο γκάλοπ, γιατί αυτοί σίγουρα αξίζουν να είναι στην κουβέντα για το Coach of the Season Award.

Ίσως γίνουν κι άλλα κοψίματα, όταν έχουμε το ΕΠΙΣΗΜΟ βραβείο, αλλά προς το παρόν σας ακούω ξανά και ξανά. Σας ρωτήσαμε για τους συμμετέχοντες του Final Four και τους υποψήφιους MVP και οι οπαδοί της Anwil κέρδισαν και τις δύο μάχες. Τώρα ήρθε η ώρα να ψηφίσετε για τους προπονητές.

Παρακαλώ σημειώστε πως σε καμία περίπτωση αυτή η ψηφοφορία δεν είναι επίσημη. Όμως, ίσως βοηθήσει τους προπονητές να πάρουν λίγη περισσότερη αγάπη από τον συνηθισμένο αμυντικό μέσο. Σε αντίθεση με τον Ante Palaversa. Είναι ένα... τέρας και αγαπάμε να τον βλέπουμε εδώ στην Κροατία.

Οι αρθρογράφοι του Basketball Champions League γράφουν για ένα μεγάλο εύρος θεμάτων αναφορικά με το μπάσκετ και με θέματα που τους ενδιαφέρουν. Οι απόψεις που εκφράζονται είναι δικές τους και σε καμία περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν εκείνες της FIBA ή του Basketball Champions League.

Το Basketball Champions League δεν φέρει καμία ευθύνη και δεν εγγυάται όσα παρουσιάζονται ή υπονοούνται, καθώς και για το περιεχόμενο ή την ακρίβεια του περιεχομένου και τις απόψεις που εκφράζονται στο παραπάνω άρθρο.