ΜΠΑΜΠΕΡΓΚ (Γερμανία) - Ο Tyrese Rice της Brose Bamberg απολαμβάνει την πρώτη του σεζόν στο Basketball Champions League. Την Τετάρτη δεν κρατήθηκε και έβαλε 32 πόντους, οδηγώντας την ομάδα του στη δεύτερη σερί νίκη επί της Banvit στον δρόμο για τα Quarter-Finals. Ο 31χρονος γκαρντ πήρε το βραβείο του MVP του Round of 16. Ύστερα, μίλησε στο championsleague.basketball.

Tyrese, συγχαρητήρια για την πρόκριση στα Quarter-Finals. Επίσης, είσαι ο MVP του Round of 16 έπειτα από δύο τρομερές εμφανίσεις.
Σας ευχαριστώ πολύ. Η νίκη είναι το πιο σημαντικό, αλλά εκτιμώ αυτή τη διάκριση. Είναι ωραίο να σε αναγνωρίζουν. Είμαι ευλογημένος που επιλέχθηκα για MVP του Round of 16.

Η Banvit ήταν ένας δύσκολος αντίπαλος για την Bamberg. Η ομάδα και ο κόσμος είχαν πάθος και αποφασιστικότητα.
Το ξέραμε πως θα είναι δύσκολα, ειδικά στην έδρα τους. Είναι ένα δύσκολο γήπεδο. Κάποιοι από εμάς είχαν παίξει εκεί ξανά, όταν εγώ ήμουν στη Χίμκι. Ήταν ένα δύσκολο ματς.

Είδαμε μια όμορφη ανταλλαγή με τους οπαδούς της Banvit. Ακόμα και με όλες αυτές τις φωνές εναντίον σου μέσα στο ματς, έδειξαν πως είναι πρόθυμοι να κάνουν μια ευγενική κίνηση προς εσένα.
Λοιπόν, ξέρουν ότι τους βλέπω. Ουρλιάζουν σαν τρελεοί σε εμένα πριν από το ματς, ουρλιάζουν στην ομάδα μου και μέσα στον αγώνα ανόιγεις μια συζήτηση. Όμως, στο τέλος όλα έχουν να κάνουν με τον σεβασμό. Κανένας δεν θέλει να κάνει κακό σε κανέναν στο τέλος.

Ύστερα από ένα τρίποντο που έβαλες, έκανες πλάκα με μια κίνηση προς το κοινό.
(Γελάει) Ναι, απλά τους έλεγα να ηρεμήσουν. Τα παίρνουμε όλα στα σοβαρά, αλλά στο τέλος της ημέρας είναι απλά ένα παιχνίδι μπάσκετ. Το κάνουμε σε όλη τη ζωή μας. Δεν υπάρχει μια στιγμή μεγαλύτερη από μια άλλη. Πρέπει να βγαίνουμε έξω και να κάνουμε αυτό που έχουμε δουλέψει. Κάνοντάς την μετάφραση της δουλειάς σου στο παιχνίδι σου, έχεις κάνει αυτό που πρέπει, ανεξαρτήτως αποτελέσματος.

Προτιμάς να βρίσκεσαι σε ένα εχθρικό εκτός έδρας περιβάλλον, που σου κάνουν τη ζωή πιο δύσκολη; Είναι αυτές οι εκτός έδρας νίκες πιο σημαντικές;
Ναι, σίγουρα. Είναι από τα πιο ωραία συναισθήματα που έχεις ως παίκτης. Όταν βγαίνεις εκτός έδρας και το περιβάλλον είναι πραγματικά εχθρικό και βλέπεις τον κόσμο να φεύγει από το γήπεδο με διαφορετική νοοτροπία, από αυτή που ήρθε, νιώθεις ωραία. Γι' αυτό παίζουν όλοι.

«Ειλικρινά, νομίζω πως έχω παίξει σε τόσα πολλά παιχνίδια στο middle school και στο high school, που κατά κάποιο τρόπο έχω προετοιμαστεί. Έπαιξα μερικά ματς σε κάποιες έδρες στο high school, που ήταν όλοι όρθιοι. Ο κόσμος καθόταν δίπλα στην baseline. Πραγματικά, δεν υπήρχαν θέσεις. Όταν είσαι μικρός και παίζεις σε τέτοια γήπεδα, προετοιμάζεσαι για οτιδήποτε έρθει».- Tyrese Rice

Πού έχεις απολαύσει περισσότερο τις εκτός έδρας νίκες;
Φίλε, αυτή είναι μια καλή ερώτηση. Προφανώς, όταν ήμουν στην Maccabi και πηγαίναμε στη Hapoel Tel Aviv. Είναι μια τεράστια αντιπαλότητα. Σαν το Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός. Η Maccabi 9/10 φορές είναι καλύτερη ομάδα, αλλά είναι πάντα ένα τρελό και ανταγωνιστικό παιχνίδι με κλειστό σκορ. Είναι ωραίο να παίζεις εκεί γιατί οι οπαδοί οι είναι από τους καλύτερους που υπάρχουν. Οι οπαδοί της Jerusalem σου φέρονται με τον ίδιο τρόπο (γελάει), δεν έχει διαφορά.

Τι θα έλεγες για το κοινό της ΑΕΚ, που θα συναντήσεις απέναντί σου για δεύτερη φορά αυτή τη σεζόν;
Ναι, είναι θορυβώδες. Θα είναι το δεύτερο ματς μας εκεί, θα έχει θόρυβο, σίγουρα. Θα έχει 8-10 χιλιάδες κόσμου σίγουρα.

Η Bamberg έζησε την ΑΕΚ-μάνια στις 24 Οκτωβρίου, γνωρίζοντας την ήττα με 93-86 στην Αθήνα

Έχοντας παίξει απέναντί τους δύο φορές, ποια ομάδα έχει το πλεονέκτημα;
Νομίζω δεν έχει καμία το προβάδισμα. Ξέρουμε ο ένας τον άλλον καλά. Θα είναι θέμα του ποιος το θέλει παραπάνω. Θα είναι θέμα θυσίας, όχι απλά ένα παιχνίδι των X's και O's.

Κάποιος θα υπέθετε πως πραγματικά είσαι ένας παίκτης που αξίζει ακριβώς τα χρήματα που παίρνει, όπως ένας showman. Ένιωθες έτσι σε όλη την καριέρα σου;
Έτσι νομίζω. Προσπαθώ να δώσω στον κόσμο αυτό που θέλει να δει για να περάσει καλά. Ειλικρινά, παίζω όπως έπαιζα πάντα. Ποτέ δεν άλλαξα, από τότε που ήμουν 11, 12, 13 ετών. Είμαι ο ίδιος. Νομίζω πως είναι απλά ένα ματς. Είναι θέμα του πώς το αντιμετωπίζεις και πιστεύω πως αυτό είναι το στιλ μου.

Έπαιξες το παιχνίδι στο ACC και στο αμερικανικό κολέγιο. Πώς προετοιμάστηκες για το επόμενο επίπεδο;
Ειλικρινά, νομίζω πως έχω παίξει σε τόσα πολλά παιχνίδια στο middle school και στο high school, που κατά κάποιο τρόπο έχω προετοιμαστεί. Έπαιξα μερικά ματς σε κάποιες έδρες στο high school, που ήταν όλοι όρθιοι. Ο κόσμος καθόταν δίπλα στην baseline. Πραγματικά, δεν υπήρχαν θέσεις. Όταν είσαι μικρός και παίζεις σε τέτοια γήπεδα, προετοιμάζεσαι για οτιδήποτε έρθει. Δεν είσαι νευρικός όπως πριν. Νομίζω πως αυτά τα ματς βοηθούν τους νέους παίκτες. Όταν παίζεις κόντρα στο Carolina (UNC), Duke, μπροστά σε 20.000 κόσμο, προετοιμάζεσαι για αυτές τις στιγμές.

Ακούγοντάς σε να μιλάς γι' αυτό, νιώθω πως είσαι ευλογημένος που κάνεις αυτό που αγαπάς.
Ναι, σίγουρα. Δεν θα το ήθελα με άλλον τρόπο. Είμαι προετοιμασμένος γι' αυτό. Προσπάθησα να ετοιμάσω έτσι τη ζωή μου, δουλεύοντας, για τέτοιες στιγμές. Μόλις φτάσεις σε αυτές τις στιγμές, πρέπει να γυρίσεις πίσω στο γιατί τα έκανες όλα αυτά.

Όταν μεγάλωνες, φαντάζομαι πως δεν έβλεπες ευρωπαϊκά ματς, αλλά ΝΒΑ. Έχοντας την ευκαιρία να αγωνιστείς εκτός ΗΠΑ, ποιες ήταν οι προκλήσεις;
Δεν ήξερα κάτι για το ευρωπαϊκό μπάσκετ, μέχρι να φτάσω στην Ευρώπη στην πρώτη μου χρονιά στην Ελλάδα, η οποία πιθανότατα ήταν και η πιο δύσκολη που είχα στην Ευρώπη. Υπήρξαν προβλήματα με τις πληρωμές, έγιναν πολλά και σκέφτηκα ξανά αν θέλω να παίξω στην Ευρώπη. Όμως, πηγαίνοντας στη Γερμανία μετά, σε μια μικρή πόλη, που δεν είχα τίποτα να περιμένω πέραν του μπάσκετ, δούλευα και έβλεπα αγώνες. Αυτό με έκαναν έναν πραγματικό μαθητή του παιχνιδιού.

Υπήρξε κάποιος, ένας ατζέντης ή ένας προπονητής, που να σου έδωσε συμβουλές όταν είχες δυσκολίες στην Ελλάδα;
Πραγματικά, δεν μπορώ να πω πολλούς. Ήμουν στην Ελλάδα, δεν ήμουν καλά οικονομικά. Ήταν δύσκολο για όλους.

Ερχόμενος στην Ευρώπη άνοιξες τα μάτια σου προς τον υπόλοιπο κόσμο.
Ναι, μαθαίνεις πολλά. Διαφορετικές κουλτούρες, τις οποίες δεν τις ήξερες. Στις ΗΠΑ ξέρεις ένα πράγμα και μαθαίνεις πώς λειτουργεί. Όταν έρχεσαι στην Ευρώπη, υπάρχουν πολλές διαφορετικές κουλτούρες. Ήταν διαφορετικό να πηγαίνω από τις ΗΠΑ στην Ελλάδα και μετά στη Γερμανία την επόμενη χρονιά.

Μόσχα, Τελ Αβίβ, Βαρκελώνη, Μόναχο, Βίλνιους - είχες πολλές καλές και δύσκολες στιγμές σε όλες αυτές τις πόλεις, δίχως αμφιβολία. Ποιο ήταν το αγαπημένο σου μέρος;
Νομίζω θα έλεγα το Τελ Αβίβ. Σε αγκαλιάζουν από την πρώτη στιγμή. Ακόμα και όταν ήταν δύσκολα τα πράγματα, έμειναν μαζί μου. Πάντα θα έχω ξεχωριστή θέση για εκείνους, για το πώς με αγκάλιασαν ως άνθρωπο και ως παίκτη.

Πίσω στο Round of 16, απέναντι στην Banvit στον επαναληπτικό, στο post-game στον TV reporter τα είπες όλα. Είχες βάλει 32 πόντους, σε αποδοκίμαζε ο κόσμος, έκανες ντρίμπλες και ωραίες πάσες. Όμως, έκανες ό,τι πιο κουλ. Παρ' όλα αυτά, αντί να απαντήσεις για όλα αυτά, είπες: «Είμαι απλά χαρούμενος που νικήσαμε».
Στο φινάλε, όλα έχουν να κάνουν με τη νίκη. Δεν έχει σημασία πόσους πόντους βάζεις ατομικά, αν δεν νικάς. Δεν μετράει τίποτα άλλο στα μάτια μου. Ο κόσμος πάντα θα φέρνει το ματς που είχα στο Boston College απέναντι στο Carolina, όταν είχα 46 ή κάτι τέτοιο, αλλά χάσαμε. Προτιμώ να έχω 10 πόντους και να νικάμε, παρά να έχω 25 και να χάνουμε. Αυτή είναι η προσέγγισή μου. Όταν μου μιλούν μετά το ματς και μου λένε για τους 32 που έβαλα, απαντάω: «Κοίτα, νικήσαμε». Αν είχα 3 πόντους και 2 ασίστ και νικούσαμε, θα ήμουν χαρούμενος με την πρόκριση. Τα ατομικά έρχονται μετά την νίκη.

Με την Bamberg είχατε μια αλλαγή προπονητή στα μέσα της σεζόν. Πώς ήταν η διαδικασία της μετάβασης από τον Ainars Bagatskis στον Federico Perego, που ήταν ο συνεργάτης του;
Πραγματικά πολύ ομαλή. Ο Fede είναι στο παιχνίδι για πολλά χρόνια. Καταλαβαίνει τι χρειάζεσαι για να νικήσεις, ξέρει πώς να προσεγγίζει συγκεκριμένες καταστάσεις. Δεν προκαλεί έκπληξη ότι πετυχαίνει μαζί μας. Είμαι ενθουσιασμένος με τις προσαρμογές του και την ικανότητά του να φτιάξει plays, είτε στην πιο καυτή στιγμή, είτε όχι. Νομίζω πως αυτό είναι κάτι σπουδαίο για έναν προπονητή.

Κοιτάζοντας πίσω στο ματς, υπήρξε ένα σημείο στο τέταρτο δεκάλεπτο που είπατε: «Οκ, Bamberg πρέπει να νικήσεις», αλλά τότε η Banvit επέστρεψε με το comeback της.
«Έτσι είναι το μπάσκετ. Έτσι είναι παντού. Έτσι πηγαίνει το μπάσκετ. Δεν έχει σημασία αν βρίσκεις ρυθμό από νωρίς. Πρέπει να τον διατηρήσεις. Σε κάποιο σημείο του αγώνα, η άλλη ομάδα θα βγει και θα κάνει το σερί της. Πρέπει να είσαι σίγουρος πως αυτό δεν θα είναι μεγάλο. Δεν θα είναι ένα 10-0, αλλά ένα 5-2 ή ένα 7-2, κάτι πιο μικρό. Ξέραμε πως θα κάνουν ένα σερί, γιατί έπαιζαν στην έδρα τους. Δεν μας προκάλεσε έκπληξη.

Μπορείς να σκεφτείς να πηγαίνετε στο Final Four;
Όχι. Απλά σκεφτόμαστε να πηγαίνουμε ένα ματς τη φορά. Πάντα ξέρουμε το διακύβευμα, που είναι μπροστά μας. Όμως, δεν μπορούμε να το σκεφτόμαστε, όταν έχουμε μπροστά μας έναν αντίπαλο σαν την ΑΕΚ.