MADRİD (İspanya) – Neredeyse her takım üç maçı tamamladığı ve gruplarındaki herkesle en az birer kez karşılaştığı için takımların istatistiklerinde bazı öne çıkan ve takımların oyun stillerini daha iyi anlamımızı sağlayan kalıplar görüyoruz. Hızlıca bu sayılara ve filme bir göz atalım.

Yukarıdaki panoda iki farklı tablo göreceksiniz.  İlk tablo bize takımların hücum ve savunma verimliliklerini (veya 100 pozisyon başına atılan/yenilen sayıları) gösteriyor. İkinci tabloda ise hangi takımların 100 pozisyon başına dengesinin daha doğru ve skor üretmede net verimliliğinin artıda olduğu bilgisi yer alıyor.

Hücum Verimliliği

Hücum verimliliği ve savunma verimliliğinde baktığımız ilk ölçüt 100 pozisyon başına 100 sayı. Bunun üstündeki herhangi bir istatistik, bir takımın hücumda son derece verimli olduğunun, altındaki ise bir takımın savunmada çok başarılı olduğunun iyi bir göstergesidir. Sadece Dinamo Sassari’nin solundaki beş takımın hücumda zorlandığını ve hücum verimliliğinin 100’ün altında olduğunu görüyoruz: JDA Dijon, Hapoel Jerusalem, Cluj-Napoca, Darüşşafaka, ve Happy Casa Brindisi. Devamında ise 100 pozisyon başına 100 ile 110 arasında sayı üretmiş aralıktaki takımlar bulunuyor: VEF Riga, Nutribullet Treviso, Unicaja, Galatasaray Nef, ve MHP Riesen Ludwigsburg. Koç John Patrick’in ekibi Ludwigsburg 120.7 sayıyla bu istatistikte zirvede yer alıyor ve böylece geçen sezonun Iberostar Tenerife’si ile ondan önceki sezonun Hapoel Jerusalem’i ile eşitlenmiş oluyor. Her iki takım da normal sezonu 100 pozisyonda 120’den fazla skor üreterek tamamlamışlardı.

Savunma Verimliliği

Tabloda zaten görebildiğimiz gibi sezonun şu ana kadarki kısmında takımların hücumları son derece kuvvetliydi. Sadece beş takımın 100 pozisyonda 100 sayı üretemediğini göz önünde bulundurduğumuzda 100’den az sayı yiyen çok fazla takım olmasını da bekleyemeyiz. Hatta hücum verimliliği 120’nin üstünde olan tek bir takım görmüş olmamıza karşın 100 pozisyonda 120 sayıdan fazla sayı yiyen ve savunmada zorlanan üç tane takım görüyoruz: Nizhny Novgorod, Dinamo Sassari, ve AEK. Daha da ilginç olanı bu takımların hiçbiri tipik olarak savunmada zorlanan kadrolar kurmamışlardır bugüne kadar.

Savunmada elit performans gösteren takımlardan bahsedecek olursak iki takımın herkesin önüne geçtiğini görebiliriz: 100 pozisyonda sadece 88.7 yiyen Hapoel U-NET Holon ve 87.9 sayı ile bu alanda zirvede yer alan Unicaja. Koç Katsikaris ‘i takımının Basketbol Şampiyonlar Ligi'ne kendilerini bu şekilde tanıtmalarından daha mutlu edecek hiçbir şey olamazdı. (Gerçi eminiz ki Katsikaris yine tatmin olmamıştır çünkü o bir koç ve Avrupa basketbolu koçlarıyla ilgili bir şeyi kesin olarak biliyorsak o da hiçbir zaman mutlu olmadıkları).

Net Verimlilik

Panonun altındaki diğer bir tabloya bakacak olursak net verimlilik olarak en iyi takımları görebiliriz. En iyi takımların isminin üstünde yeşil çizgiler, verimliliği daha düşük olan takımların isminin üstünde ise koyu sarı çizgiler mevcut. Maalesef sağlık ve güvenlik protokolleri sebebiyle Hapoel U-NET Holon sadece iki maç oynayabildi şu ana kadar bu yüzden onları bu tabloda diğer takımlara karşı değerlendiremiyoruz. Ancak şu ana kadar yaptıkları maçlarda 100 pozisyonda +25 sayı net verimlilik puanı ile oynamaları oldukça etkileyici. Bu durum bizi iki adet gelişmiş istatistik makinesi ile baş başa bırakıyor: Unicaja ve MHP Riesen Ludwigsburg.

100 pozisyon başına +29.3 sayı üreten Unicaja an itibarıyla ligin en iyi net verimlilik puanına sahip. Her maçlarını ortalama 20.6 sayı farkla kazandıklarını düşündüğünüzde aslında bu sayı kimseyi şaşırtmamalı. Videoyu izlerseniz savunma tarafında neden bu kadar başarılı olduklarını kolaylıkla anlayacaksınız. Koç Katsikaris, beş oyuncunun tamamının pota etrafında hep birlikte bir koruma alanı inşa ettiği bir savunma sistemini takımına yerleştirmiş durumda. Bu sezon BCL’de rakiplerine en az üçlük denemesi imkanı tanıyan takımlar. Şu ana kadar rakiplerinin çizginin gerisinden sadece 18.3 üçlük denemesine müsaade ettiler. Bunun sonucunda da sabitken topla buluşup şuta kalkan oyuncuların yakaladığı pozisyonlarda oyun başına 0.42 sayı yediler (Synergy) ki bu da son derece elit bir savunmanın örneği.  Çok sert bir şekilde kapanıyorlar ve kapandıkları anda delinseler bile yardıma gelecek biri mutlaka oluyor.

Aşağıdaki videoyu izleyin ve 43 numaralı Carlos Suarez’in savunma delindiği esnada bir pası nasıl uzaklaştırdığını, devamında Jonathan Barreiro’nın bir sonraki rotasyon kadar hızlı bir şekilde hareket edip topun geri dönmesine nasıl engel olduğunu ve Alberto Diaz yeniden yerini alana kadar topu sahanın bir tarafında tuttuğunu dikkatlice takip edin. Savunmanın son anlarında geç bir üçlük denemesine müsaade etmek durumunda kaldılar ama hem uzak bir şuttu hem de hücumdaki takımın istediği şut değildi.

Yine bu klipte de 50 numaralı Michael Eric’in ayaklarını hızlıca hareket ettirip rakibin top ile potaya gidebileceği alanı kapattığı bir takım savunması ruhu görüyoruz. Onun yardıma gelmesi Dijon’un hücum avantajının tamamen önünü kesti.

Unicaja için son video klibimizde de takımın sisteminin nasıl oyuncular birbirlerinin arkasında durabilsin diye kurgulandığını göreceksiniz. Alçak postta ters eşleşmeyi nasıl karşıladıklarını, sonra  top havadayken nasıl hızlı bir adam değişme ile tehdidi etkisiz hale getirdiklerini izleyin.

Yine bir sezon, yine Ludwigsburg’da elit bir ribaund takımı. Agresif, fiziksel basketbol Güneybatı Almanya’daki John Patrick takımlarının karakteri haline dönüştü ve bu takım da farklı değil. Dahası, kendilerinden önceki takımların hepsinden daha fiziksel bir ekipler ve şu ana kadarki üç maçta 100 pozisyon başına +21.4 sayı ile oynuyorlar. BCL geçmişlerindeki en verimli sezonlarını geçiriyorlar.

Lenovo Tenerife’ye karşı çok az takım ribaundlarda dominasyon sağlayabilir ve Ludwigsburg da 3. maçların oynandığı hafta tam olarak bunu yaptı. Bu takım birbirinden atletik ribaund canavarları ile dolu. Justin Simon örneğin. Ludwigsburg’da oynamak için doğmuş gibi görünüyor, daha iyi bir eşleşme olamazdı. Yorman Polas Bartolo da evi Ludwigsburg gibi hissettiren oyunculardan bir diğeri. Sert savunma ve ribaund üstünlüğü ile çok doğru şeyler yapıyor. Ama pis işlerde tüm takımın imzası var.

Aşağıdaki videoda 17 yaşındaki Jacob Patrick’in köşeden koşarak geldiğini ve ribaund için koca bir takımı geçtiğini görebilirsiniz. İlk denemede başarılı olmazlarsa da pes etmiyorlar asla. Kaçan bir sonraki şutta 5 numaralı Justin Simon en iyi yaptığı şeyi yapıp ribaundun peşinden gidiyor, nihayetinde sayı üretiyor ve maçı uzatmaya taşıyor.

Bu videoda da Jonas Wohlfarth-Bottermann’ın tek başına bütün takımı geçip ribaund aldığını görebiliriz.

Ludwigsburg’un baskı savunmasına değinmeden bu yazıyı bitirmek olmazdı. Özellikle de bunu kolay hücum etmek için nasıl kullandıklarından bahsetmemeye gönlümüz razı gelmedi. Savunma pozisyonlarının %39.5’inde tam saha baskı yapıyorlar. Normal sezonda başka hiçbir takım savunma pozisyonlarının %20’sinde baskı yapmıyor. Ludwigsburg’un ise her maç mutlaka rakibini baskıyla boğduğu bir ara oluyor. Geniş kadrosuna ve tecrübesine rağmen Tenerife hücumu bile bu savunmaya karşı çok zorlandı.

İşte böyle. Şu ana kadar üç maç oynandı ve iki takım iz bırakan istatistikleriyle diğer takımların önüne geçti. Ancak Unicaja perimetre savunmasını ne kadar acımasız yaparsa yapsın ya da Ludwigsburg ne kadar iyi ribaund alırsa alsın BCL, takımlardan çok daha acımasız ve ufacık bir momentum kaybı bile bu takımların zirveden yere çakılmasına sebep olabilir.

Gerçekten önemli olan tek şey ise önümüzdeki üç maçlık sürecin ardından bu veri panosunu tekrar ziyaret ettiğimizde kimin zirvede olacağı.