MANΡΕΣΑ (Ισπανία) – Φανταστείτε το εξής: μία οικογένεια κάθεται γύρω από ένα τραπέζι που μοιράζεται για χρόνια. Μεγαλώνουν νεότερες γενιές με τις παραδόσεις του παρελθόντος και τα βράδια απολαμβάνουν τους καρπούς των προσπαθειών τους με ένα ωραίο δείπνο.

Τώρα φανταστείτε το εξής: η οικογένεια σε αυτό το σενάριο είναι η BAXI Manresa: το τραπέζι γύρω από το οποίο κάθονται τα μέλη της είναι αγώνες μπάσκετ: το ωραίο δείπνο είναι οι ταλαντούχοι νέοι παίκτες που γίνονται επαγγελματίες.

Κάπως έτσι, μπορεί να αναλογιστεί κανείς το πώς λειτουργεί το σύστημα ανάπτυξης νέων αθλητών της Manresa.

"Τα ταλέντα μας δεν είναι συνήθως οι νεαροί που τελειώνουν από την εφηβική ομάδα και αμέσως ρίχνονται στα βαθιά με μεγάλο ρόλο στην ανδρική. Μας αρέσει να τους ετοιμάζουμε βήμα-βήμα. Όπως κάνουν οι γιαγιάδες με τα εγγόνια τους. Θεωρούμε πως το να φτάσεις στην πρώτη ομάδα απαιτεί μακρύ δρόμο και διαρκή πρόοδο," εξηγεί ο Pere Romero.

Αποτελώντας μέλος της ομάδας για δεκαετίες, ο Romero είναι προπονητής της ομάδας νέων της Manresa και υπεύθυνος των τμημάτων υποδομής. Θεωρεί ότι το ιδανικό παράδειγμα για την φιλοσοφία της ομάδας είναι ο Guillem Jou. Ο 24χρονος πέρασε τρεις σεζόν ως δανεικός σε ομάδες τέταρτης κατηγορίας, τις Sabadell και Solvay, και φέτος μετρά 8 πόντους, 3.2 ριμπάουντ και 1.2 ασίστ κατά μέσο όρο στο Basketball Champions League όντας πολύ σημαντικός ρολίστας στην ομάδα του Pedro Martinez.

Guillem Jou

"Δεν θέλουμε να βιαζόμαστε με τους νέους παίκτες. Θεωρούμε πως αν κάνουμε κάτι τέτοιο, θα τα βρουν σκούρα στην προσαρμογή. Το μπάσκετ στην Ευρώπη είναι περίπλοκο κι απαιτεί μεγάλη γνώση για το άθλημα. Αυτή αποκτάται με χρόνια προπόνησης και προόδου."

Όταν ρωτήθηκε για το αν συμφωνεί με την προσέγγιση του Romero, ο general manager της Manresa, Xevi Pujol, ήταν ξεκάθαρος.

"Βεβαίως. Οι νέοι μας παίκτες πρέπει να δουλεύουν σκληρά και πρέπει να περνούν πολλές ώρες στο παρκέ και στο γυμναστήριο. Όσο σημαντικό είναι το να τους δώσουμε ευκαιρίες στην πρώτη ομάδα, άλλο τόσο σημαντικό είναι να το κάνουμε αυτό την κατάλληλη στιγμή, όταν θα είναι πραγματικά έτοιμοι," ανέφερε ο Pujol.

Κάποιες από τις κορυφαίες ομάδες στην Ισπανία είναι γνωστές για τη συνήθειά τους να φέρνουν ταλέντα από το εξωτερικό, ελπίζοντας ότι θα είναι έτοιμα για την πρώτη ομάδα σε ηλικίες 18-19 ετών. Κι αν αυτό δεν συμβεί, τότε δεν τους προτείνουν συμβόλαιο, ούτε τους δανείζουν σε άλλες ομάδες για να δουν αν μπορούν να κάνουν το επόμενο βήμα.

Pujol, Romero και Manresa δεν πιστεύουν σε αυτή την προσέγγιση που θυμίζει εργοστάσιο fast food για κάποιους.

"Δεν σταματάμε να δουλεύουμε με τα παιδιά, αν δεν είναι αρκετά καλά σε ηλικία 18 ετών. Συνεχίζουμε τη δουλειά," ανέφερε ο Romero. "Είμαστε σαν οικογένεια και δουλεύουμε με τα υλικά που έχουμε, κι ας είναι λιγότερα από τα αντίστοιχα άλλων ομάδων. Παίρνουμε αποτελέσματα, όμως, μέσα από τη σκληρή δουλειά, όχι μόνο μέσω του ταλέντου."

Προσέθεσε στη συνέχεια: "Η φιλοσοφία μας είναι να παίρνουμε το καλύτερο από κάθε παίκτη και το καλύτερο κάποιες φορές είναι να παίζει σε ομάδα δεύτερη, τρίτης ή και τέταρτης κατηγορίας."

Για όσους δεν θεωρούν πως το παράδειγμα του Jou είναι το καλύτερο δυνατό, ας υπενθυμίσουμε κάποιους άλλους παίκτες που έχουν προκύψει από τα τμήματα υποδομής της Manresa: Rafa Martínez, Sergio Lllull, Marcus Eriksson και Pierre Oriola. Οι φίλαθλοι της Manresa είδαν επίσης τον Serge Ibaka να αγωνίζεται στην ομάδα σε ηλικία 19 ετών, ενώ ο Marius Grigonis ήταν μόλις 20 όταν έπαιξε στην Manresa και ο Iffe Lundberg 23, όταν βοήθησε την Manresa να επιστρέψει στην πρώτη κατηγορία.

Η Manresa δεν έχει αναδείξει μόνο νέους ταλαντούχους παίκτες, αλλά και προπονητές. Ο, δύο φορές, τροπαιούχος του Basketball Champions League, Joan Peñarroya, αναδείχθηκε από την συγκεκριμένη ομάδα ως παίκτης κι αγωνίστηκε σε αυτή για πολλά χρόνια. Και ο Jaume Ponsarnau δούλεψε στα τμήματα υποδομής της Manresa, πριν αναλάβει την πρώτη ομάδα από το 2006 μέχρι το 2013. Η Manresa είχε επίσης στις τάξεις της τον Xavi Schelling, τον γυμναστή που τώρα εργάζεται στους San Antonio Spurs.

"Fast food"-ταλέντα στο σύστημα

Ακριβώς επειδή η Manresa προτιμά να ετοιμάζει βήμα-βήμα τα ταλέντα της, αυτό δεν πρέπει να παρερμηνευτεί και να θεωρήσουμε ότι οι Ισπανοί δεν έχουν νεαρούς πανέτοιμους για δράση.

Αυτοί που φαντάζουν πιο κοντά στο να ενταχθούν στην πρώτη ομάδα της Manresa είναι ο Marc Peñarroya – ο γιός του Peñarroya που έχει γεννηθεί το 2002: ο γεννημένος το 2003 Toni Naspler, ο Γκαμπονέζος φόργουορντ Musa Sagnia που έχει την ίδια ηλικία και ο γεννημένος το 2002 Pau Treviño. Ο Peñarroya αγωνίστηκε το περασμένο καλοκαίρι στο Παγκόσμιο Κύπελλο U19, ενώ ο Naspler βοήθησε την Ισπανία να κατακτήσει το τρόπαιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα U16 του 2019.

Ορισμένοι ακόμη νέοι παίκτες από άλλες ομάδες έχουν δει τη δουλειά στην Manresa κι έχουν αλλάξει ομάδα. Ο Alex Rubin de Celis ήρθε από την Joventut Badalona, ενώ οι γεννημένος το 2005 Pau Monterosa και Pol Compeny αποκτήθηκαν από την Barcelona. Η αναγνώριση έρχεται κι εκτός Ισπανίας, αφού στην ομάδα έχουν ενταχθεί οι Ondrej Hustak από την Τσεχία (2003), Dylan Ducommun από την Σουηδία (2004), Edwin Niebles από την Κολομβία (2005) και Paul Ater Maker Bol από το Νότιο Σουδάν (2007).

Ομάδες-σύνδεσμοι, η λύση στην έλλειψη δεύτερης ομάδας

Οι φίλαθλοι της Manresa θα πρέπει να κοιτάξουν αλλού για να δουν το κουαρτέτο των Peñarroya, Naspler, Sagnia και Treviño. Ο Peñarroya παίζει ως δανεικός στην Palma της δεύτερης κατηγορίας, ενώ οι Naspler και Sagnia στην Zentro Basket και ο Treviño στην Navarra της τρίτης κατηγορίας.

Η Manresa έχει στείλει αυτούς τους παίκτες σε άλλες ομάδες, διότι δεν έχει τη δική της δεύτερη ομάδα. Οι ισπανικές ομάδες μπορούν να έχουν ομάδες-συνδέσμους στις οποίες μπορούν να στέλνουν μέχρι τέσσερις παίκτες ηλικίας άνω των 18 ετών και πέντε κάτω των 18 ετών.

Αν, όμως, η Manresa χρειαστεί τον Naspler ή τον Sagnia για κάποιες μέρες σε προπόνηση ή σε αγώνα, οι δυο τους μπορούν να γυρίσουν στην Manresa και στη συνέχεια να πάνε ξανά στην Zentro. Peñarroya και Treviño, πάντως, είναι δανεικοί σε ομάδες που δεν είναι σύνδεσμοι κι έτσι θα χρειαστεί ειδική άδεια από την ομοσπονδία, αν η ομάδα τους χρειαστεί πρόωρα.

"Δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει ο τέλειος τρόπος για να γίνει το άλμα από το επίπεδο των νέων στο κορυφαίο επαγγελματικό επίπεδο. Θα ήταν εξαιρετικό να έχουμε μία δεύτερη ομάδα στην EBA. Προσπαθούμε να την αποκτήσουμε," είπε ο Pujol.

Η Manresa έχει προγραμματίσει τη δημιουργία δεύτερης ομάδας την τελευταία διετία. Η πανδημία Covid-19 φρέναρε τη διαδικασία. Ο Romero δήλωσε πως το να υπάρχει μία δεύτερη ομάδα κοντά θα ήταν η καλύτερη λύση.

"Είναι ευκολότερο να δουλεύεις με αυτά τα παιδιά. Επίσης, να δίνουμε χώρο σε περισσότερους παίκτες. Όλα θα είναι ευκολότερα, αν βρίσκονται εδώ κοντά," εξήγησε ο Romero. "Είναι καλύτερα για εμάς να έχουμε μία δεύτερη ομάδα κοντά μας – όχι στο ίδιο γήπεδο κάθε μέρα, αλλά σε κάποιο κοντινό χωριό."

Η Real Madrid έδειξε το δρόμο με την EBA

Η Manresa δεν χρειάζεται πολλά παραδείγματα για να πειστεί πως η ύπαρξη δεύτερης ομάδας μόνο στην τέταρτη κατηγορία EBA είναι κάτι που μπορεί να δουλέψει. Δείτε τι έχει κάνει η Real Madrid χωρίς να διαθέτει ομάδα σε LEB Gold ή Silver. Luka Doncic και Usman Garuba έλαμψαν ως αστέρια χωρίς καν να αγωνιστούν στην δεύτερη ή τρίτη κατηγορία. Και τα τωρινά ταλέντα, οι Juan Nunez, Tristan Vukcevic και Urban Klavzar, αλλά και προηγούμενα όπως οι Amar Sylla και Mario Nakic αναδείχθηκαν με τον ίδιο τρόπο.

"Πάντα, άλλωστε, μπορείς να δανείσεις παίκτη από την EBA σε ομάδα της LEB," ανέφερε ο Romero.

Ο στόχος του να έχεις δεύτερη ομάδα είναι για την ανάπτυξη των παικτών, όχι για την ανάπτυξη της ομάδας.

"Αυτή η ομάδα θα χτιστεί για να αναπτυχθούν οι παίκτες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα πρέπει την επόμενη χρονιά να παίξουν στην LEB. Άλλωστε το να παίξεις στην LEB σημαίνει και περισσότερες δυσκολίες. Πρέπει να ταξιδεύεις περισσότερο κι αυτό έχει επίπτωση στη δουλειά. Όταν παίζεις στην EBA, τα πράγματα είναι πιο… τοπικά," ανέφερε ο Romero.

Το να έχουν τους παίκτες κοντά, θα βοηθούσε κι από μία άλλη άποψη το αναπτυξιακό πρόγραμμα.

"Κάναμε κάποιες προσαρμογές το καλοκαίρι σχετικά με τη μεθοδολογία. Θέλαμε να φέρουμε σε πρώτο πλάνο την ατομική τεχνική σε σχέση με την τακτική. Η βασική ιδέα είναι να ακολουθούμε την ίδια φιλοσοφία με αυτή της πρώτης ομάδας: προσπαθούμε να τρέχουμε κάθε φορά, να μοιράζουμε την μπάλα, να παίζουμε επιθετική άμυνα," τόνισε ο Pujol. "Την ίδια στιγμή, εστιάζουμε σε αξίες όπως η προσπάθεια, η συνεργασία, η συγκέντρωση και η ταπεινότητα."

Ο GM της Manresa, Xevi Pujol, και ο προπονητής Pedro Martinez

Η λέξη συνεργασία δεν είναι αρκετά ισχυρή όταν μιλάμε για την Manresa – μία ομάδα που έχει εντός του οργανισμού πολλούς ανθρώπους που είναι από την πόλη.

Ο Jospe Saez, για παράδειγμα, είναι πρόεδρος της Manresa από το 2017, αλλά αγωνιζόταν ως παίκτης στην ομάδα κατά το παρελθόν. Ο Romero ανέφερε ότι η σύνδεση με την πόλη και την ομάδα είναι ανεκτίμητη.

"Είναι ιδανικό, αλλά αυτή είναι η Manresa. Κι έτσι έχει χτιστεί η Manresa: με ανθρώπους από την περιοχή, που αγαπούν το σύλλογο," ανέφερε ο Romero. "Ο πρόεδρος και όλοι οι άνθρωποι της διοίκησης είναι από την Μανρέσα. Δεν έχουμε επενδυτές που δεν γνωρίζουν τι είναι η Manresa."

"Το καλύτερο πράγμα για εμάς είναι ότι είμαστε όλοι μαζί και σαν οικογένεια. Και νομίζω πως αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα. Τους κάνουμε όλους να νιώθουν σαν να είναι σπίτι τους."

Στο σπίτι τους … και να απολαμβάνουν ένα δείπνο με άλλους ανθρώπους που μοιράζονται ίδια χρόνια προετοιμασίας και δουλειάς.