MIES (Ελβετία) - Τι κοινό έχουν όλα τα παρακάτω; Η μουσική των 80s, o Demolition Man, o Ricky Rubio, ο Michael Laudrup και η δροσερή πλευρά του μαξιλαριού. Είναι όλα πολύ υποτιμημένα. Υπάρχει πάντα ένας Pippen για κάθε Jordan κι ένας Bebeto για κάθε Romario. Ακόμη και σε όρους Basketball Champions League, για κάθε Kevin Punter με 26 πόντους σε τελικό, υπάρχει ένας Tony Taylor που έχει μόλις 4 πόντους, 5 ασίστ, αλλά και 19 στο +/-. 

Tony Taylor, ακόμη υποτιμημένος.

Ποια είναι λοιπόν τα υποτιμημένα αστέριατου BCL; Οι παίκτες που κάνουν τη διαφορά, χωρίς να βρίσκονται στο προσκήνιο. Πριν επιχειρήσουμε να βγάλουμε την καλύτερη 5άδα τέτοιων παικτών, πρέπει πρώτα να κανονίσουμε σε κάποιους κανόνες. Πρώτα από όλα, δεν θα βάλουμε κανέναν που είναι παρών στην κούρσα του MVP από τον Igor Curkovic. Αυτοί οι παίκτες έχουν πάρει ήδη αρκετά εύσημα. Επίσης, δεν μιλάμε για παίκτες που αγωνίζονται για λιγότερα από 10 λεπτά ανά ματς. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει πως κάποιος παίκτης που παίζει τόσο λίγο δεν μπορεί να κάνει διαφορά. Και, τέλος, μιλάμε μόνο για παίκτες που αγωνίζονται ακόμη στα Play-Ins ή έχουν περάσει ήδη στη Φάση των 16.

Markel Starks, Πόντι Γκαρντ, Igokea m:tel

Για να είμαστε δίκαιοι, υπήρχαν περισσότεροι υποψήφιοι για αυτή τη λίστα από την ομάδα της Igokea. Ο James Robinson είναι πολύ αποτελεσματικός σε μικρό χρόνο συμμετοχής και ο DeShawn Stephens αγγίζει μέσους όρους double-double, αλλά ο Markel Starks χωρίς μεγάλο θόρυβο καταφέρνει να κάνει μία σεζόν που θα μπορούσε να τον βάλει στην κουβέντα ακόμη και για το βραβείο του MVP, χωρίς κανείς να το καταλάβει.

Ο Starks μετρά 12.7 πόντους και 6.6 ασίστ κατά μέσο όρο, ενώ έχει ποσοστό 40% στο τρίποντο. Παράλληλα, είναι υπεύθυνος για το 43.8% των ασίστ της Igokea όσο βρίσκεται στο παρκέ. Αν ρίξουμε μία γρήγορη ματιά στο βίντεο, δύο κομμάτια του παιχνιδιού του Stark ξεχωρίζουν στην Igokea; η σπιρτάδα του μετά από ντρίμπλα ώστε να δώσει μία πάσα στον σουτέρ, και η ικανότητά του να βρει τον ψηλό μετά το pick-and-roll. Ο Starks μπορεί να πασάρει κόντρα σε κάθε άμυνα, ακόμη και από το μικρότερο δυνατό παράθυρο. Όταν διαθέτεις ένα ρόστερ με τόση απειλή κοντά στο καλάθι, ένας παίκτης σαν τον Starks είναι πράγματι το κλειδί για να λειτουργήσει η επίθεση. 

Dani Perez, Πόιντ Γκαρντ, Baxi Manresa

Ο Dani Perez μπορεί να μην είναι ο πιο υποτιμημένος πασέρ μόνο στο BCL, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Με την Manresa μετρά 4.8 πόντους, 4 ασίστ και 33.3% εντός πεδιάς σε 18.3 λεπτά ανά ματς κι αυτά τα νούμερα δεν είναι ενδεικτικά του τι προσφέρει σε μία από τις πιο καυτές ομάδες της Ευρώπης.

Πρώτα από όλα, η Manresa είναι τόσο καλή ομάδα, ακριβώς εξαιτίας των αποστάσεων και της κίνησης στην 5-out επίθεση του Pedro Martinez. Με ποσοστό 72.3% στον δείκτη ασίστ, είναι η πρώτη ομάδα σε σκοράρισμα μετά από ασίστ και ο Perez είναι υπεύθυνος για το 37% των ασίστ όσο είναι στο παρκέ. Δεν είναι όμως μόνο οι ασίστ, αλλά συνολικά ο τρόπος που διαβάζει το παιχνίδι, το vision και η δημιουργικότητα. Η τελευταία φάση στο βίντεο παρακάτω είναι μάλλον η πιο ενδεικτική ωστέ να καταλάβει κανείς τη συνεισφορά του Perez στην επίθεση της Manresa. Αυτό που βλέπετε είναι η επίθεση που χρησιμοποιεί περισσότερο από κάθε άλλη η Manresa. O Perez ξεκινά να κατεβάζει την μπάλα και έπειτα δέχεται ένα flare screen. Διαβάζει την αλλαγή και παίζει το πλαινό pick-and-roll. Η άμυνα προσπαθεί να βγάλει την μπάλα από τα χέρια του, γιατί ξέρει πόσο σημαντικός είναι. Έπειτα, υποδέχεται ξανά την μπάλα και κάνει την τελική πάσα. 

Rondae Hollis-Jefferson, Σμολ Φόργουορντ, Besiktas Icrypex

Δεν έχω καταλάβει ακόμη πώς γίνεται να γράφω για έναν βετεράνο του NBA, που θα μπορούσε να έχει ρόλο ακόμη εκεί, και να τον αναφέρω ως υποτιμημένο στο BCL… αλλά εδώ είμαστε. Ο Rondae Hollis-Jefferson είναι φυσικά όλα τα παραπάνω και κάνει διαφορά για την Besiktas Icrypex. Με 12.1 πόντους, 4.9 ριμπάουντ, και 1.4 κοψίματα σε 20 λεπτά ανά ματς, είναι προφανές ότι οι αριθμοί του είναι εξαιρετικοί για έναν παίκτη που ακόμη προσαρμόζεται στην πρώτη του φορά σε διαφορετική ήπειρο. Στην Ευρώπη, που το παιχνίδι παίζεται σε λιγότερα κατοχές, αυτοί οι αριθμοί είναι πάρα πολύ καλοί και γι’ αυτό η Besiktas διανύει μία από τις καλύτερες σεζόν της στο BCL.

Αν ψάξουμε λίγο πιο βαθιά, θα δούμε ότι με ποσοστό 7.4% στον δείκτη κοψιμάτων είναι τρίτος στη σχετική λίστα στη διοργάνωση. Παράλληλα, είναι στο Top 10 στο κομμάτι των επιθετικών ριμπάουντ με ποσοστό 26.9% στο σχετικό δείκτη. Παράλληλα, δεν υπάρχουν πολλοί παίκτες στην Ευρώπη που να τρέχουν το γήπεδο όπως ο Hollis-Jefferson. Πολλοί τον έχουν δει ήδη να τρέχει και να καρφώνει εναντίον τους.

Nicola Akele, Πάουερ Φόργουορντ, Nutribullet Treviso

Μίλησε κανείς για σεζόν καριέρας; Ο Nicola Akele εκτελεί με 52.9% εντός πεδιάς, 50% τρίποντα και 100% βολές σε μία από τις κορυφαίες διοργανώσεις της Ευρώπης. Αν προσθέταμε στην εξίσωση και τα νούμερά του από τα Προκριματικά, το αποτέλεσμα θα ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακό. Η διαδρομή του Akele μέχρι εδώ δεν είναι και η πιο συνηθισμένη. Ξεκίνησε ως νεαρός από την Umana Reyer Venezia και στη συνέχεια πήγε στο Rhode Island για να αγωνιστεί στο NCAA. Ο Akele επέστρεψε τελικά στην πατρίδα κι αγωνίστηκε στη δεύτερη κατηγορία με την Roseto Sharks. Φέτος αγωνίζεται για πρώτη φορά σε διεθνή διοργάνωση, στο BCL κι έχει βρει το ρυθμό του.

Σίγουρα, οι DeWayne Russell, Henry Sims, και Tomas Dimsa είναι τα αστέρια της Nutribullet Treviso. Ακόμη κι ο Giordano Bortolani έχει πάρει τα φώτα πάνω του ως υποψήφιος για το βραβείο του Καλύτερου Νέου Παίκτη, αλλά ο Akele κάνει τόσα πολλά πράγματα ήσυχα κι αποτελεσματικά. Αν χρειαστεί να παίξει ως κλασικός πάουερ φόργουορντ, θα κάνει τα σκριν και θα αξιοποίησει τα κενά. Αν χρειαστεί να παίξει ως stretch-four, θα διαβάσει την άμυνα και θα βρει τρόπο να απειλήσει. Η Treviso δεν τον βγάζει μπροστά όταν ψάχνει σκορ, αλλά η αποδοτικότητά του είναι ένας βασικός λόγος στη σεζόν των Ιταλών. Ο Akele είναι ξεκάθαρα ένας παίκτης που αξίζει την προσοχή μας.

Gavin Ware, Σέντερ, JDA Dijon

Ο Gavin Ware διανύει τη δεύτερη σεζόν του στην JDA Dijon κι ενώ ο David Holston τραβά δικαίως τα βλέμματα, κάποιος άλλος κάνει τα τέλεια σκριν, ώστε ο Holston να έχει χώρο για να δείξει όσα μπορεί να κάνει. Γι’ αυτό λοιπόν η Dijon έφερε πίσω τον Ware. Οι προπονητές μιλούν συχνά για τους ρολίστες που παίζουν ως σταρ στο ρόλο τους. Ο Gavin Ware ταιριάζει γάντι σε αυτή τη θεωρία. Είναι εξαιρετικός στο ρόλο του κι αυτό αποτυπώνεται στη στατιστική, καθώς έχει 13 πόντους και 6.6 πόντους κατά μέσο όρο σε 21 λεπτά ανά αγώνα.

Aξίζει να ρίξουμε μία ματιά και στο Player Efficiency Rating (PER). Το PER υπολογίζει την αποτελεσματικότητα των παικτών ανά λεπτό. Το PER μπορεί καμιά φορά να ευνοήσει επιθετικούς παίκτες και κάποιους που δεν ξεκινούν, αλλά δεδομένου πως ο Ware είναι πενταδάτος και συνεισφέρει τα μέγιστα στο ριμπάουντ, το γεγονός πως έχει 30.3 στο PER είναι εντυπωσιακό. Ο Ware είναι εξαιρετικός σκρίνερ κι έχει το παλιομοδίτικο στιλ, που είναι δύσκολο να νικηθεί. Πάντως, το καλύτερο κομμάτι στο παιχνίδι του είναι αυτό των επιθετικών ριμπάουντ. Παίρνει ριμπάουντ στο 17.4% των χαμένων προσπαθειών των Γάλλων όταν είναι στο παρκέ, ενώ μετατρέπει αυτή την επίδοση σε 1.7 πόντους ανά φάση. Ο Ware είναι ένα… τέρας κάτω από το καλάθι, όπως θα δείτε και στο παρακάτω βίντεο.